8 خرداد

   مثل این می مونه که با کسی، بعد از 3 سال انتظار، سر ساعت 8 شب، اول زمستون؛ توی یک خیابون فرعی بدون ِ نامِ بی درخت؛ قرار داشته باشی. از هیجانت، از ذوقت، 6 ساعت زودتر در محل قرار حاضر بشی. و وقتی ساعت 8 میشه، نه او میاد، نه رهگذری و نه حتی ذره ای باد. 1 دقیقه .... 10 دقیقه ... 15 دقیقه ... 30 دقیقه ... بعد از 8 رو، خوب طاقت میاری. تا 1 ساعت تاخیر که می شه، دل توی دلت نیست. اما باز هم اُمیدواری. بع 8 خرداد...